Posiadanie nowoczesnej i poręcznej broni to kluczowy wyznacznik współczesnego wyposażenia dla przedstawicieli wielu służb, dbających o bezpieczeństwo na terenie naszego kraju. Klasycznym przykładem rozwiązania, niezbędnego do skutecznej, a przede wszystkim szybkiej samoobrony, jest pistolet VIS, który wyróżnia łatwa obsługa czy staranne wykończenie. Sprawdź i przekonaj się, jak wygląda jego charakterystyka, z czego zasłynął oraz kto obecnie może go zastosować.
Pistolet VIS – śladami przeszłości Polskich Sił Zbrojnych
Broń o charakterze samopowtarzalnym to integralna część uzbrojenia żołnierzy Wojska Polskiego, która z biegiem lat ulegała designerskim modyfikacjom czy nowatorskim usprawnieniom. Jej obecny profil sprawdza się zarówno w użyciu profesjonalnym, jak i zastosowaniu kolekcjonerskim. Podstawowym rozwiązaniem do celów kontroli porządku publicznego czy ochrony bezpieczeństwa, w tym życia i zdrowia obywateli, jest pistolet VIS, którego początki sięgają lat 30. minionego stulecia. Jego dwaj historyczni konstruktorzy, pomysłodawcy – inżynierowie Piotr Wilniewczyc i Jan Skrzypiński – na łamach warszawskiej Fabryki Karabinów prowadzili szereg badań, prowadzących do stworzenia niezawodnej, w szczególności łatwej w obsłudze broni do zawodowego użytku. Działania te rozpoczęły się od powstania pierwszego wzorca w 1930 roku, a zakończyły wydaniem pozycji do etatowej produkcji w 1936 r.
Myśląc o pistolecie VIS, musisz pamiętać, że jego obecna forma znacząco odbiega od pierwotnej konstrukcji, której patent przyznano dopiero w lutym 1932 r.. Prototyp wspomnianej broni zarejestrował wówczas warszawski Urząd Patentowy, który – na tle aktualnej wersji – wyróżniał brak zwalniacza kurka. Co więcej, wydawano go w zestawie ze skórzaną kaburą, która zakładała noszenie pistoletu na głównym pasie uzbrojenia, po prawej stronie ciała, w okolicach biodra. Stosowano również dwa zapasowe magazynki jako konieczne akcesoria oraz mosiężne narzędzie do czyszczenia broni (wycior).
Broń w typie pistoletu VIS to udoskonalona pozycja wersji o historycznej nomenklaturze (WiS), pochodząca od pierwszych liter nazwisk jej twórców. Określenie „VIS” (z łac. siła) zostało ustanowione na żądanie Departamentu Uzbrojenia, które miało odróżnić autorski model warszawskiego Biura Studiów FK od zagranicznego, amerykańskiego wzorca Colta M1911. Mimo kilku lat intensywnych prac i przeróbek, pistolet ten udało się spopularyzować do seryjnej produkcji jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Od uruchomienia pierwszej realizacji tego uzbrojenia w 1936 r., na terenie radomskiej Fabryki Broni, do września 1939 r. wyprodukowano niemal 50 tys. sztuk.
Pistolet VIS – na czym polega jego fenomen?
Ze względu na popularne zastosowanie oraz zawodowy charakter, pistolet VIS stanowi podstawowe wyposażenie do samoobrony wśród przedstawicieli popularnych służb mundurowych. Można go spotkać nie tylko u żołnierzy, ale także w gronie funkcjonariuszy policji, więziennictwa, a nawet pracowników służby celnej. Jego obecna odmiana (VIS 100) to znacznie bardziej rozwinięta wersja słynnego międzywojennego modelu (wz. 35), które uchodzi za jeden z najlepszych wojskowych pistoletów na świecie. Co ważne, szereg archiwalnych replik takich broni (w tym prototyp autorstwa Wilniewczyca i Skrzypińskiego), można pozyskać w sklepach kolekcjonerskich/militarnych lub podziwiać w zbiorach uznanych muzeów militariów (np. Radomiu, Sochaczewie, Warszawie).
Pistolet VIS to nie tylko ponadczasowy patent z kategorii samopowtarzalnych, ale również stylowa konstrukcja, zaczerpnięta z coltowego wzorca amerykańskich projektantów. Za sprawą krótkiego odrzutu lufy, wsparcia dwóch rygli czy dolnego występu na obrót, zapewnia podjęcie płynnego i starannego, a przede wszystkim nieinwazyjnego dla użytkownika działania. W dodatku, jego nieodłączną część stanowi samoczynny, chwytowy bezpiecznik, który uruchamia nabój dopiero po zerwaniu kontaktu z dłonią. Jeśli dochodzi do wyczerpania kompletu wbudowanych nabojów, zamek zatrzymuje się na zaczepie, co jasno i klarownie sygnalizuje konieczność uzupełnienia zapasów.
Pistolet VIS – specyfikacja w liczbach
Pozycja zbrojeniowa VIS jest stosunkowo lekka i zwrotna – jej długość to zaledwie 20 cm, przy wysokości 14 cm, gdzie 12 cm zajmuje lufa, a 15,6 cm integralna linia celownicza. Obejmując masę w granicach 1,2 kg, potrafi wykonać nawet 10 strzałów na minutę, a jej skuteczny zasięg każdego z nich wynosi 50 m. Takie wyznaczniki zapewniają solidne podstawy do celnej i prostej obrony przed atakiem sprawcy, a dodatkowo nienaganną swobodę noszenia w służbowym bądź kolekcjonerskim umundurowaniu. Sprzęt ten do dziś produkuje radomska Fabryka Broni „Łucznik”, obecnie wchodząca w skład koncernu Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA, skupiającego ponad 50 spółek.
Pistolet VIS – podsumowanie
Broń z kategorii pistoletów VIS posiada samopowtarzalny charakter, a wśród jej atutów możesz wyróżnić takie czynniki, jak długość zasięgu, lekkość, poręczność czy wygoda. Pistolety VIS wywodzą się z autorskiego prototypu od patentu warszawskiej Fabryki Karabinów (lata 30.), a dzięki systematycznym innowacjom i technicznym testom, zyskują uznanie do dziś. Można je spotkać u osób, pracujących w popularnych służbach mundurowych, a także są dostępne w zbiorach muzeów czy sklepach z zasobami militariów. Ich aktualna produkcja odbywa się w radomskiej Fabryce Broni „Łucznik”.